"Ik ben rustiger en stabieler geworden."

Vlak voor haar 45e verjaardag kreeg Petra van Rassel in 2017 een herseninfarct. Ze was net weer volledig aan het werk na een flinke burn-out. In een revalidatiecentrum herstelde de motoriek in haar rechter lichaamshelft. Petra kon weer naar huis. Maar daar bleken de onzichtbare gevolgen een flinke impact op haar leven te hebben. "Ik had het gevoel dat ik twee mensen was verloren, mezelf en mijn dochter. Dankzij Hersenz zijn we nu weer op de goede weg."

Instorten van vermoeidheid

Petra kan slecht tegen drukte, geluid en licht. Ze heeft vrijwel de hele dag een zonnebril op en gebruikt oordoppen op maat. Ze heeft last van zenuwpijn aan haar rechterkant, slaapt slecht en is depressiegevoelig. Aan de buitenkant is weinig aan haar te zien, alleen als ze moe of overprikkeld is loopt ze slecht.

"Overprikkeling houdt bij mij in dat ik duizelig en misselijk ben. Ik word heel druk, ga overdreven knipperen met mijn ogen, ik raak emotioneel en heb last van een kort lontje. Uiteindelijk stort ik in van vermoeidheid." Petra vond het erg moeilijk om met alle gevolgen van haar hersenletsel om te gaan.

'Het leven was een feestje'

“Ik heb een dochter van veertien jaar. Sinds haar vijfde ben ik gescheiden van haar vader. Sindsdien waren we twee handen op één buik en altijd samen. Ieder vrij moment deden we leuke dingen. Naar de stad, dierentuin of het strand, het leven was een feestje. Na mijn herseninfarct dacht ik dat allemaal nog te kunnen en ik ging gewoon op dezelfde manier door. Maar dat bleek een grote vergissing. Ik raakte zó oververmoeid, zó overprikkeld. Ik liep helemaal vast. Voor mijn dochter was ik een ander persoon geworden en ze kon daar niet mee omgaan. Vorig jaar besloot ze dat ze bij haar vader wilde wonen. Ik vond het vreselijk.”

Omdat Petra niet meer wist hoe ze verder moest, ging ze zoeken op internet. Ze vond Hersenz.

Herkenning en erkenning bij Hersenz

“Inmiddels heb ik alle modules gevolgd en iedere module had een eigen toegevoegde waarde. In het revalidatiecentrum heb ik geleerd om weer snel op de been te komen, zodat ik naar huis kon. Hersenz heeft mij inzicht gegeven in mijn veranderde leven en mij handvatten gegeven om beter met de gevolgen van mijn hersenletsel om te gaan. Vooral de herkenning en erkenning hebben mij ver gebracht. Hersenz was een zwaar en turbulent traject, maar ik ben er zoveel sterker uitgekomen! Ik ben alle behandelaren heel dankbaar."

"Mijn dochter en ik groeien weer naar elkaar toe"

Concrete veranderingen zijn dat ik nu een dagplanning maak en me daar zo goed mogelijk aan houd. Ik beweeg meer, heb duidelijker zicht op mijn grenzen en ik durf beter om hulp te vragen. De methode ‘stop-denk-doe’ helpt mij hierbij. Mijn depressie wordt behandeld met antidepressiva en ook dit slaat goed aan. Ik sta nu een stuk positiever in het leven, ik ben rustiger en stabieler geworden. Dit neemt ook veel onrust weg bij mijn dochter, familie en vrienden. En heel belangrijk, mijn dochter en ik groeien weer naar elkaar toe en we genieten samen weer van leuke momenten!

De toekomst bekijk ik van dag tot dag. Ik ben volledig afgekeurd, maar ik wil zeker, na de coronacrisis, vrijwilligerswerk wat bij mij past gaan doen. Tegen lotgenoten wil ik zeggen: neem je klachten en gevoelens serieus. Vraag om hulp als je er niet meer uitkomt, je bent echt niet alleen!

 

 

Over de auteur, Jeannette Heijting (62) Jeannette kreeg in 2009 twee herseninfarcten en heeft als gevolg daarvan niet-aangeboren hersenletsel. Ze volgde twee modules van Hersenz en kreeg stap voor stap weer regie over haar leven. Als ervaringsdeskundige en auteur zet ze zich in om de (onzichtbare) gevolgen van hersenletsel beter bekend te maken, zodat er meer begrip ontstaat. Dit doet ze door haar eigen verhaal en de verhalen van lotgenoten en naasten naar buiten te brengen.

Hersenz nieuwsbrief

Ontvang gratis de nieuwsbrief van Hersenz

Meld je vandaag nog aan en ontvang gratis de digitale versie van het Hersenz magazine 2023.