Tijdens Psychomotore Therapie onder begeleiding van Marit heb ik een hele heftige sessie gehad. Ik moest in de spiegel kijken en de Willemijn na het ongeluk in de ogen kijken: de Willemijn met haar beperkingen. Ik kon niet eens echt kijken, ik kon het niet aanzien. Ik wilde wel maar kon het niet. Huilen, verdriet, afschuw; ik vond het vreselijk om díe Willemijn te zien.